Asude bir bahardır ölüm, her inanmışa,
Yeniden dirilişe, Yaradan’a varışa…
“Muharrem ayıdır bu gün, Seyyit Hüseyin için cihan ağlar”
Bu matemde bir de Ağabeyi Muzaffer için Muammer Özkan ağlar!
Gelişim hiç hoş değil: elim, ağzım tutulmuş.
Sözüm , dilim sürçse de anlayın beni dostlar!
Ağabeyim, büyüğüm iki kardeştik zaten
Canım arkadaşımdı, bilirler tanıyanlar…
“Hocalar” adımızdı, “Büyük” ve “Küçük Hoca”
Ustamdı, bacanaktık, benzerdik ikiz kadar.
Edirne’de öğretmen, onbeş sene beraber
Ve sonra da iş kurup çalıştık uzun yıllar.
Babamın vaziyeti düstur olmuştu bize:
“Ben göremezsem sizi, dostlar görsün beraber.”
Sakin yaradılışı, çok iyi tabiatı
Vermişti Rahman ona sevecendi, vefakar…
Teker teker tavsife kelam, dilim yetmiyor,
Dostların en alası, bulunmaz onun kadar
Bilirsiniz çoğunuz her toplantıda vardık
Sonraları engeldi yaşlılık, hastalıklar
Hey benim Koca Ağam, hanımına mı uydun?
Ayrıldın dostlarından. Karar, ilahi karar…
Ardarda üç damarda tıkanıklık beyinde,
Ölümün bahanesi, ilavesi, acılar…
Nasıl desem acizim halimi ifadeye,
Şu an sanki yıkıldı sanki arkamda koca dağlar
Kaç kitaplık bir ömrü, ben nasıl sığdırırım
Beş on satır içine? İfadem yok o kadar”
Hamlar dalda kalırmış, İlahi tercih böyle.
Olgunları düşürür mevsiminde rüzgarlar.
Giden dostlarım gibi Ağam da gidiverdi
Gidene duacıyız biz, geride kalanlar
“Kalu inna lillahi ve inna ileyhi raciun”
Rabbim kalbul buyursun. Size bütün dualar
Gönüllerde yer tutup Rabbine kavuşanlar,
Ne mutlu hatırada ebedi yaşayanlar”
Hacım, emrine uyup kavuştu Mevla’sına
Ecir, sabır dilerim kalanlara, dostuna…
“Küllü nefsin zaikatül mevt sümme ileyna türceun
Rahmetullahi aleyh ve aleyhim ecmain…”
Rabbim, iki cihanda cümlemize ol muin
Rahmetini bahşeyle, “Ente hayrül Rahimin”
Hoşnuttuk Ağam senden, Rabbim de hoşnut olsun
Kutlu olsun vuslatın, mekanın cennet olsun.
“Küllü men aleyha fan” Allah emri dünyada
Ecelden kaçılamaz kim, Muammer olsa da…
Muammer ÖZKAN
7 Şubat 2008 / Edirne
0 yorum:
Yorum Gönder