Bu bir dua olsun, amin deyin a dostlar!

Akşamdı. Karanlığın nüfuz etmediği, kendi rengiyle boyamadığı bir tek dostun ışıldayan gözleri kalmıştı. Uzun ve taşlı bir yoldan yürüdük. Yol denize vardığında çocuklar kadar mutluydum. Heyecanla indim sahile. Kumsalda iri göz alıcı deniz kabuklarının içinden birine elimi attım ki ne göreyim: iki deniz kabuğu yapışmışlar birbirlerine, ayırmak mümkün değil. İkisi farklı türde, renkleri aynı. Tertemiz. Tam dostuma yaraşır, 'al dedim, günün nişanesi olsun...'

Uyandım, şimdi inanıyorum ki, Rabbim güzel kapılar açacak kuluna. Dün defterimi benden uzağa dalgalandıran denizle bugün beni sahiline çağıran aynı deniz. Değil mi ki deniz çağırıyor, gelirim elbet.

Ümitliyim ilahi, gecenin karanlığından parıldayan bir denizin sahiline çıkartmak sana zor değildir. Rahmetine sığındım...