Mızrab

Cehaletimin şerefine
Kaldırın şehadet parmaklarını!





Şehrin küflü dilini kökünden kesen beste

Çalınmayı bekleyen Hüzzam bir şarkıydın sen

Ben pusula ararken nemli koridorlarda


Paslanmış ellerindi yollarımı bileyen


Kehribar bir tesbihin taneleri tarumar


Benim dilimse kerih cümleleri soluyor


Bir ümitle uzansam da duvardaki inciye


Mızrabınla kestiğin parmaklarım acıyor

1 yorum:

nevâ dedi ki...

Allah'ım, nasıl bir şiir bu. akarsuyun hiç bulanmasın sevgili dost....