Ankebut

Yine bir düş gördüm.

Belki de değildi...



Gecenin geç bir vakti, bir yazının sancısını çekerken buldum kendimi. Anlatmalı bunu diyordum kendi kendime...

Evin kaybetmenin acısını, ızdırabını anlatmak...

Yeniden başlayışları betimlemek...

Herşeye ve belki tüm aksiliklere rağmen, yılmadan, pes etmeden, her ne kadar küçüksem de dünyada, özümle büyüklerden büyüğüm diyerek sınırları zorlamak ve yeniden başlamak herşeye....

Kaybettiklerinin yerine yenilerini inşa etmek... Yeniden bir ev kurmak....

Karanlıktan, alaca aydın odama açtım gözlerimi , sıcaktı ve çok terlemiştim... Banyoya gittim, yüzümü yıkamak biraz serinlemek için...


Aynaya baktım. Bakışlarım bulanık ama hala güzelim.

Aklımda rüyayla gerçek arasında seçilmiş bir kaç giriş cümlesi....

İçimde tarifi imkansız bir heyecan ve hüzün....


Evini kaybetmiş bir örümceğin ızdırabını anla(t)mak...


Bu yazıyı yazmalıyım; mutlaka...